Nasze dzieci stanowią źródło radości, ale także codziennych niepokojów i czasem zmartwień. Jako rodzice i wychowawcy, starannie obserwujemy nasze dzieci i jesteśmy czujni. Często zastanawiamy się, czy nasze pociechy rozwijają się prawidłowo i czy osiągają wszystkie kamienie milowe w odpowiednim czasie. Jednak warto pamiętać, że każde dziecko jest inne, reaguje inaczej na różne bodźce i posiada unikalne umiejętności. Dlatego, zanim zaczniemy się martwić, powinniśmy poświęcić sobie czas i skonsultować się ze specjalistami.
Rozwój społeczny i emocjonalny trzylatka
Nasze trzyletnie dzieci są pełne ciekawości świata. Zauważamy, że coraz chętniej bawią się z rówieśnikami i nawiązują pierwsze przyjaźnie. Uczą się poprzez obserwację i naśladowanie dorosłych. W tej grupie wiekowej często obserwujemy fenomen tzw. "Role Play", czyli zabawy w dom, rodziców, gotowanie. Dzieci wcielają się w różne role i odgrywają scenki, które obserwują. Coraz chętniej uczestniczą także w zabawach grupowych, rozumieją polecenia wychowawców i rodziców, oraz starają się je realizować.
Trzylatki zdobywają również umiejętność rozumienia uczuć i emocji innych osób. Często zdarza się, że jeśli jedno dziecko w grupie płacze, inne dzieci również stają się smutne. Dzieci w tym wieku potrafią również wyrażać swoje własne uczucia, potrzebę bliskości i chęć przytulenia.
Jeśli więc zastanawiamy się, jakie umiejętności społeczne i emocjonalne powinno posiadać nasze trzyletnie dziecko, to możemy wskazać kilka aspektów:
Po pierwsze, potrafi bawić się z innymi dziećmi i dzielić się zabawkami.
Po drugie, chętnie nawiązuje przyjaźnie i współpracuje w grupie.
Po trzecie, angażuje się w proste czynności i lubi pomagać, na przykład przy gotowaniu czy sprzątaniu.
Po czwarte, z radością przebywa w towarzystwie bliskich mu osób, często preferuje jednego z rodziców lub opiekunów w żłobku czy przedszkolu.
Należy jednak zadać sobie pytanie, co może nas niepokoić w zachowaniu naszych trzylatków. Oto kilka sytuacji, które warto zauważyć:
Po pierwsze, jeśli dziecko unika kontaktu wzrokowego, nie chce go nawiązywać lub trwa on bardzo krótko.
Po drugie, jeśli nie wykazuje zainteresowania zabawą z rówieśnikami i często woli bawić się samodzielnie obok innych dzieci.
Po trzecie, jeśli nie potrafi wcielać się w różne role podczas zabaw, na przykład udawania rodziny.
Oczywiście, nie możemy od razu zakładać, że wystąpienie któregoś z tych zachowań lub ich brak oznacza, że nasze dziecko ma specjalne potrzeby. Ważne jest przeprowadzenie kompleksowej diagnozy i zapewnienie odpowiedniego wsparcia i pomocy.
Rozwój trzylatka w zakresie językowym i komunikacyjnym
Nasze trzyletnie pociechy są prawdziwymi poszukiwaczami wiedzy i nieustannie zadają pytanie: "A dlaczego?". W tym wieku dzieci potrafią już składać zdania z kilku wyrazów. Komunikują się coraz wyraźniej, potrafią powiedzieć, że chcą teraz się napić, skorzystać z toalety oraz wyrazić swoje preferencje żywieniowe. Kiedy pokażemy im przedmioty codziennego użytku, powinny umieć je nazwać i opisać do czego służą. Na przykład, rękawiczki zakładamy na ręce, a zupę jemy łyżką. W grupie rówieśniczej, jaką jest przedszkole, powinny znać imiona swoich kolegów i koleżanek i móc je wymienić. Podczas zabawy, ale także w codziennych czynnościach, umieją słuchać prostych instrukcji i postępować zgodnie z nimi.
Podsumowując, w sferze językowej i komunikacyjnej trzyletnie dzieci powinny:
Po pierwsze, posługiwać się coraz płynniejszą mową, zrozumiałą dla innych, nie tylko dla najbliższych osób.
Po drugie, chętnie komunikować się z otoczeniem.
Po trzecie, wypowiadać proste zdania i rozumieć proste polecenia.
Jeśli obserwujemy naszego trzylatka, warto zwrócić uwagę na pewne sygnały, które mogą budzić niepokój. Należy zwrócić uwagę na:
Po pierwsze, niezrozumienie prostych poleceń i komunikatów.
Po drugie, niejasną i trudną do zrozumienia mowę.
Po trzecie, brak chęci do komunikacji.
Po czwarte, trudności w nazywaniu przedmiotów lub wymienianiu imion niektórych kolegów i koleżanek.
Jeśli zauważymy którykolwiek z tych sygnałów, naturalne jest, że nas to niepokoi. Warto najpierw sprawdzić, co jest przyczyną tych trudności. Często zaburzenia w rozwoju mowy i komunikacji wynikają z przyczyn fizycznych, takich jak wady słuchu lub słabo wyćwiczony aparat mowy. Bardzo często wystarczy praca z dzieckiem, dzięki której jego umiejętności komunikacyjne mogą się wspaniale rozwinąć. Obecnie dzieci uczęszczające do przedszkola mają zapewnioną pomoc i wsparcie pedagoga, psychologa oraz logopedy. Dlatego w przypadku potrzeby pomocy, mogą one liczyć na wszechstronne wsparcie dostosowane do ich potrzeb.
Motryka i rozwój ruchowy u dziecka trzyletniego
Dzieci w wieku trzech lat są niesamowicie aktywne i pełne ciekawości świata, który je otacza. Chętnie eksperymentują i sprawdzają swoje możliwości. Badając granice, uczą się na własnych doświadczeniach. Trzylatki zaczynają uczyć się prawidłowego trzymania narzędzi do pisania, takich jak długopis czy ołówek. Podczas prostych zadań związanych z pisaniem i rysowaniem starają się nie wychodzić poza kartkę. Potrafią również tworzyć proste prace plastyczne, takie jak naklejanie elementów przy użyciu kleju. Śmiało malują farbami proste obrazki, na przykład krople deszczu czy słońce. Trzyletnie dzieci powinny samodzielnie lub przy niewielkiej pomocy osoby dorosłej ubierać się i rozbierać, a po skorzystaniu z toalety samodzielnie podciągać bieliznę.
Dzieci w tym wieku często wykorzystują swoją energię na bieganie, wspinanie się i zjeżdżanie ze ślizgawki na placu zabaw. Nasze pociechy są już w stanie jeździć na trój- lub czterokołowym rowerku. Podczas posiłków powinny umieć posługiwać się sztućcami i kubkami.
Podsumowując nasze obserwacje, trzyletnie dziecko powinno posiadać następujące umiejętności w zakresie rozwoju psychofizycznego: Po pierwsze, poruszać się swobodnie i pewnie. Po drugie, wchodzić i schodzić ze schodów bez przewracania się. Po trzecie, wykonywać proste czynności związane z ubieraniem się, korzystaniem z toalety i jedzeniem.
Czasami zdarza się, że zauważymy, iż nasze dziecko nie wykonuje pewnych czynności, lub wychowawcy informują nas o obserwowanych trudnościach. W takich przypadkach warto zastanowić się, co jest tego przyczyną i czy powinniśmy podjąć konkretne działania. Wspieranie rozwoju tych umiejętności poprzez odpowiednio dobrane zajęcia i zabawy może być właściwym krokiem. Jeśli jednak konieczna będzie terapia i wsparcie, nauczyciele, wychowawcy oraz nasi specjaliści są gotowi podjąć się tego zadania.
Trzylatek i jego rozwój poznawczy ciekawość świata i szukanie odpowiedzi
Dzieci trzyletnie są niezwykle ciekawe świata i czasami szukają odpowiedzi na swoje pytania w najbardziej niespodziewanych miejscach. Jako rodzice i opiekunowie często musimy zwracać uwagę, gdzie i jak nasze dzieci rozwijają swoją wiedzę, aby zapewnić im bezpieczeństwo. Trzylatki coraz lepiej rozumieją otaczający ich świat i zadają wiele pytań, na które oczekują odpowiedzi. Bawiąc się prostymi zabawkami, potrafią odgadnąć ich przeznaczenie, na przykład wiedzą, że trzeba pokręcić kołem, aby podnieść dźwig. Zabawiając się śrubami i pokrętami, rozumieją, jak i gdzie należy je przykręcić. Podczas zabawy układankami czy puzzlami wiedzą, jak dopasować elementy, aby były na właściwym miejscu.
Dzieci coraz częściej angażują swoją wyobraźnię w zabawę. Dlatego lalki mają nadane imiona, a samochody wydają dźwięki odpowiadające ich funkcjom. Podczas zabawy klockami chętnie wykorzystują je do budowania znanych już im konstrukcji, takich jak dom, wieża czy remiza strażacka. Podczas zabawy dzieci często opowiadają o tym, co robią, ale również zadają pytania odpowiednie do danej sytuacji i miejsca.
Podczas zabaw logicznych potrafią dopasować obiekty do odpowiednich kategorii. Na przykład, jeśli pokażemy im kanapkę, będą wiedzieć, że należy ona do kuchni, a jeśli zapytamy, gdzie myjemy ręce, będą wiedzieć, że w łazience. W wieku trzech lat rozwój poznawczy naszych dzieci jest bardzo intensywny, a one same skupiają się na zdobywaniu wiedzy.
Możemy zastanowić się, co powinno nas zaniepokoić:
Po pierwsze, jeśli nasze dziecko nie potrafi bawić się i operować prostymi zabawkami.
Po drugie, jeśli naszemu dziecku trudno jest budować proste konstrukcje z klocków.
Po trzecie, jeśli nasze dziecko nie potrafi używać zabawek zgodnie z ich przeznaczeniem.
Oczywiście, zanim zaczniemy się martwić, warto obserwować dziecko w całości, ponieważ może mieć inne sposoby działania w zakresie poznawczym lub być zainteresowane innymi obszarami wiedzy i umiejętności. Ponadto rozwój poznawczy jest ściśle powiązany z rozwojem mowy i umiejętnościami społecznymi, więc jeśli w którymś z tych obszarów występują zaburzenia lub brak harmonii, może to wpływać na rozwój poznawczy.
Pamiętajmy, że rozwój trzylatka jest bardzo intensywny, a każde dziecko nabywa pewne umiejętności i zdolności w różnym czasie. Ważne jest, aby pamiętać, że jeśli coś nas niepokoi, warto porozmawiać z wychowawcą. Jeżeli wychowawca zasygnalizuje nam problemy, nie powinniśmy od razu negować tego ani odbierać jako atak.
Nasze trzyletnie pociechy są na wspaniałej drodze odkrywania świata i rozwijania swoich umiejętności. Wspierajmy je w ich eksploracji, stwarzajmy im bezpieczne warunki do nauki i zabawy. Pamiętajmy, że każde dziecko jest wyjątkowe i rozwija się w indywidualnym tempie. Obserwujmy je uważnie, cieszmy się z jego postępów i nie wahajmy się szukać pomocy, jeśli zajdzie taka potrzeba. Razem z naszymi małymi cudami możemy razem odkrywać nieskończone możliwości świata wokół nas.
Comentários