Wiek od 1. do 2. roku życia to wyjątkowy czas, który ma ogromne znaczenie dla rozwoju maluszka. To wtedy nasze dziecko przyswaja mnóstwo informacji, a jego organizm rośnie i zmienia się w szybkim tempie, zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie. Dlatego jako rodzice i opiekunowie przedszkolni, niezwykle ważne jest, abyśmy rozumieli i identyfikowali te etapy rozwoju, abyśmy mogli wspierać nasze dziecko i monitorować jego postępy. W dzisiejszym artykule omówimy zarówno pozytywne, jak i nieprawidłowe aspekty rozwoju, na które powinniśmy zwracać uwagę.

Od samego początku, dzieci powinny być regularnie kontrolowane przez lekarza rodzinnego lub położną, którzy są w stanie ocenić ich rozwój fizyczny, monitorować odpowiednie proporcje wagi do wieku oraz sprawdzać zdolność organizmu do nabierania odporności po przebytych chorobach. Dla nas, rodziców, troska o nasze dzieci jest absolutnym priorytetem. Obserwowanie postępów, jakie maluch osiąga, stanowi dla nas wyznacznik prawidłowego rozwoju. Ale jak właściwie ten rozwój powinien przebiegać?
Rozwój fizyczny
Rozwój fizyczny jest niezwykle istotnym obszarem rozwoju Twojego malucha w wieku do 2 lat.
Umiejętność chodzenia to jeden z najważniejszych kamieni milowych w rozwoju fizycznym. Około 12-15 miesiąca życia większość dzieci jest już w stanie samodzielnie chodzić. Na początku mogą korzystać z mebli lub innych przedmiotów do podtrzymania równowagi, ale stopniowo nabierają pewności siebie i równowagi. W wieku 18-24 miesięcy większość dzieci chodzi już stabilnie, bez wsparcia. Badania wykazują, że samodzielne chodzenie wpływa korzystnie na rozwój psychomotoryczny oraz zdolności poznawcze dziecka.
Po opanowaniu chodu, dzieci przechodzą do eksploracji biegania. W wieku około 18-24 miesięcy maluchy zaczynają eksperymentować z bieganiem. Na początku może to być niezgrabne, a dzieci unoszą ręce do góry dla zachowania równowagi. Stopniowo rozwijają umiejętność utrzymywania równowagi podczas biegu i koordynacji ruchowej. Ważne jest, aby stwarzać dzieciom bezpieczne warunki do biegania, dając im swobodę w eksploracji swojego otoczenia.
Kolejnym istotnym etapem jest faza wspinania się. W wieku około 12-18 miesięcy dzieci zaczynają eksplorować swoje otoczenie poprzez wspinanie się. Mogą wspinać się na niskie przedmioty, takie jak schody czy niskie meble. Stopniowo rozwijają umiejętność wspinania się na coraz wyższe przeszkody. Wspinanie się wspiera rozwój mięśni, koordynacji ruchowej oraz buduje pewność siebie u dziecka.
Rozwój ogólnej koordynacji ruchowej również jest kluczowy w wieku 1-2 roku życia. Dzieci rozwijają zdolności manualne, umiejętność wykonywania precyzyjnych ruchów rąk i palców. Samodzielne korzystanie z łyżeczki, chwytanie małych przedmiotów, układanie klocków czy wykonywanie prostych ruchów manipulacyjnych stają się coraz bardziej rozwinięte. W tym samym czasie dzieci zaczynają eksperymentować z rysowaniem i malowaniem. Na początku mogą używać grubych kredek lub mazaków do tworzenia plamek i linii, a stopniowo rozwijają zdolności manualne, co przekłada się na coraz bardziej zrozumiałe rysunki.
Budowanie zdrowych więzi emocjonalnych u dzieci w wieku do 2 lat:
Rozwój emocjonalny stanowi równie ważny aspekt rozwoju dzieci w wieku do 2 lat.
Wraz z postępem rozwoju fizycznego, dzieci zaczynają coraz bardziej wyrażać swoje emocje. W tym wieku często przejawiają radość, złość, smutek i frustrację. Jako rodzice lub pedagodzy, istotne jest, abyśmy dawali dziecku przestrzeń do wyrażania emocji i uczyli je zdrowych sposobów radzenia sobie z nimi. Ważne jest, aby nie tłumić tych emocji ani nie powodować, że dziecko kojarzy wyrażanie emocji z negatywnymi reakcjami rodzica. Badania pokazują, że tłumienie emocji u dziecka może prowadzić do zaburzeń emocjonalnych w późniejszym życiu.
W wieku od 1 do 2 roku życia dziecko buduje więzi emocjonalne zarówno z opiekunami, jak i rówieśnikami. Zapewnienie mu bezpiecznego i kochającego środowiska, w którym może rozwijać swoje umiejętności społeczne i nawiązywać relacje z innymi dziećmi, jest niezwykle istotne. Zarówno rodzice, jak i opiekunowie powinni stymulować sytuacje i zdarzenia, które umożliwią dziecku poznawanie różnych aspektów relacji rówieśniczych oraz relacji ze środowiskiem. Wspólne zabawy, spotkania rodzinne, interakcje na placu zabaw czy podczas zorganizowanych zajęć mogą stanowić doskonałe okazje do nauki. Poprzez takie interakcje dzieci mają możliwość poznania zachowań rówieśników, uczenia się o otoczeniu, wyrażania emocji i zrozumienia wpływu, jaki emocje mają na otoczenie.
Badania naukowe potwierdzają, że budowanie zdrowych więzi emocjonalnych w tym wczesnym okresie życia ma długofalowe korzyści dla rozwoju społecznego, emocjonalnego i poznawczego dziecka. Dlatego warto poświęcać czas i uwagę na tworzenie bezpiecznego środowiska, które sprzyja budowaniu tych więzi oraz stymulować dziecko do eksploracji i interakcji z otoczeniem.
Pamiętajmy, że każde dziecko rozwija się indywidualnie, dlatego warto być cierpliwym i dostosowywać podejście do jego potrzeb. W razie jakichkolwiek obaw dotyczących rozwoju emocjonalnego swojego dziecka, zawsze warto skonsultować się z lekarzem pediatrą, który na podstawie oceny indywidualnych umiejętności malucha, może udzielić dodatkowych wskazówek i porad.
Tworzenie silnych więzi emocjonalnych to nie tylko klucz do zdrowego rozwoju emocjonalnego dziecka, ale także budowanie trwałej relacji opartej na zaufaniu i miłości. Pamiętajmy o tym, angażując się aktywnie w rozwijanie umiejętności społecznych i emocjonalnych naszych najmłodszych pociech.
Kamienie milowe w rozwoju
Niejednokrotnie rodzice zastanawiają się może, czy w tym wieku dziecko nie powinno już potrafić wykonać konkretnych czynności, mówić pierwszych słów czy przejawiać umięjętności motorycznych.
Przede wszystkim należy pamiętać, że, tempo rozwoju fizycznego może się różnić u poszczególnych dzieci.
Niewielkie odchylenia od "książkowych" przykładów rozwoju są naturalne i nie powinny być powodem do frustracji dla rodzica. Pamiętajmy, że dzieci, nawet jeśli jeszcze nie mówią i nie potrafią ich nazwać, doskonale rozumieją emocje rodziców.
Generalnie możemy mówić o kilku tzw. kamieniach milowych rozwoju u dzieci.
W wieku 1-2 lat dzieci zaczynają rozumieć coraz więcej słów i prostych poleceń. Prawidłowy rozwój mowy obejmuje zdolność do rozpoznawania przedmiotów i osób na podstawie słów oraz reagowanie na proste pytania.
W wieku 1-2 lat dzieci zaczynają mówić pierwsze słowa i tworzyć krótkie zdania. Prawidłowy rozwój mowy obejmuje wyraźną wymowę i stopniowe poszerzanie słownictwa. Jeśli masz wątpliwości co do rozwoju mowy dziecka, warto skonsultować się z logopedą.
Samodzielność.
W tym wieku dzieci rozwijają swoją samodzielność. Zaczynają próbować wykonywać proste czynności, takie jak jedzenie, ubieranie się czy mycie rąk. Ważne jest, aby dawać dziecku możliwość samodzielnego działania, wspierając je jednocześnie i cierpliwie pomagając w razie potrzeby.
Nieprawidłowości w rozwoju:
Ważne jest również zwracanie uwagi na ewentualne nieprawidłowości w rozwoju dziecka w wieku od 1 do 2 roku życia. Oto kilka sygnałów, na które warto zwrócić uwagę:
Opóźniony rozwój mowy: Jeśli dziecko nie mówi pierwszych słów ani nie rozumie prostych poleceń, warto skonsultować się z logopedą.
Opóźnienia w rozwoju motorycznym: Jeśli dziecko ma trudności z utrzymaniem równowagi, nie chodzi samodzielnie lub ma opóźnienia w osiąganiu umiejętności motorycznych, warto skonsultować się z lekarzem lub terapeutą zajęciowym.
Problemy z emocjami: Jeśli dziecko stale wykazuje silne i trudne do opanowania emocje, może być wskazane skonsultowanie się z psychologiem dziecięcym.
Należy pamiętać, że tempo rozwoju fizycznego może się różnić u poszczególnych dzieci. Opisane przykłady są ogólne i dotyczą przeciętnego rozwoju. Okres od 1 do 2 roku życia to czas intensywnego rozwoju fizycznego i emocjonalnego dziecka. Kamienie milowe w rozwoju obejmują zdolności motoryczne, rozwój mowy, wyrażanie emocji oraz budowanie więzi społecznych. Jako rodzic lub pedagog w żłobku, warto obserwować, czy dziecko osiąga te etapy prawidłowo, a także zwracać uwagę na ewentualne nieprawidłowości. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości lub opóźnień w rozwoju, zawsze warto skonsultować się z odpowiednimi specjalistami, którzy mogą pomóc w udzieleniu wsparcia i odpowiednich interwencji.
Comments