top of page

Cechy personelu kluczowe dla rozwoju emocjonalnego dziecka w żłobku i przedszkolu

  • Admin
  • 7 dni temu
  • 3 minut(y) czytania

Rodzice stający przed wyborem placówki dla dziecka, często zastanawiają się nad tym, czy personel konkretnej placówki zaopiekuje się właściwie dzieckiem, dostarczy potrzebnych w prawidłowym rozwoju cierpliwości, ciepła i wsparcia.

Z naszego kilkunastoletniego doświadczenia wiemy jakich cech u kandydatów na opiekunkę czy nauczyciela szukać, aby właściwie troszczyli się o powierzone naszej opiece dzieci a równocześnie rozwijali swoje uzdolnienia w opiece i wychowaniu podopiecznych.


Zastanówmy się razem więc, jakimi cechami powinna charakteryzować się kadra żłobka i przedszkola, na co zwracać uwagę np. podczas adaptacji w żłobku czy przedszkolu aby upewnić się, że nasz wybór placówki to właściwa decyzja.


Jakimi cechami powinien charakteryzować się personel żłobka i przedszkola w celu zapewnienia prawidłowego rozwoju emocjonalnego dziecka w żłobku i przedszkolu
Empatia, wspieranie, wyrozumiałość, cierpliwość, umiejetność stwarzania bezpieczeństwa i wspierania to cechy, którymi powinien charakteryzować się personel żłobka i przedszkola w celu zapewnienia prawidłowego rozwoju emocjonalnego dziecka.

Empatia i ciepłe, troskliwe podejście

Personel żłobka i przedszkola powinien przede wszystkim rozumieć i akceptować emocje dziecka, co oznacza potwierdzanie ich, a nie zaprzeczanie. Takie podejście pomaga dziecku lepiej rozpoznawać własne uczucia i uczy je, że emocje są naturalne i ważne.


Badania psychologów wskazują, że empatyczne wsparcie ze strony opiekunów sprzyja rozwojowi zdolności do samoregulacji emocjonalnej, co jest fundamentem zdrowego rozwoju emocjonalnego. Dziecko, które czuje się rozumiane i bezpieczne, ma większą motywację do eksplorowania świata i nawiązywania relacji społecznych.

Ciepłe relacje z personelem budują także poczucie wartości i pewności siebie malucha.


Umiejętność współregulacji emocjonalnej

Opiekun pełni rolę zewnętrznego regulatora emocji dziecka, zwłaszcza w sytuacjach, gdy maluch doświadcza silnych uczuć, których jeszcze nie potrafi samodzielnie opanować.


Współregulacja polega na wspólnym przeżywaniu i łagodzeniu emocji, co pomaga dziecku stopniowo uczyć się samoregulacji. Według badań polskich i europejskich specjalistów, takie wsparcie jest kluczowe w pierwszych latach życia, ponieważ mózg dziecka jest wciąż rozwijający się i potrzebuje wzorców do prawidłowego funkcjonowania emocjonalnego. Dzięki temu dziecko zyskuje narzędzia do radzenia sobie z frustracją i stresem, co przekłada się na lepsze funkcjonowanie w grupie.


Modelowanie właściwych zachowań emocjonalnych

Dzieci uczą się przede wszystkim przez obserwację dorosłych, dlatego personel powinien świadomie pokazywać, jak konstruktywnie radzić sobie z emocjami.


Nazywanie uczuć i wyrażanie ich w sposób społecznie akceptowalny to umiejętności, które dzieci przyswajają, obserwując opiekunów. Badania pedagogiczne podkreślają, że modelowanie takich zachowań pomaga dzieciom rozwijać kompetencje emocjonalne i społeczne, co jest niezbędne do budowania zdrowych relacji.


Dojrzała i profesjonalna kadra wychowawców czy nauczycieli pokazując spokój i zrozumienie w trudnych sytuacjach, uczą dzieci, jak radzić sobie z emocjami w codziennym życiu. Dla rozwoju dziecka kluczowa jest bowiem umiejętność radzenia sobie z różnymi uczuciami w środowisku rówieśniczym.


Spójność i konsekwencja w podejściu

Ważne jest, aby personel stosował jednolite metody wsparcia emocjonalnego, które są zgodne z tym, czego dziecko doświadcza w domu.

Spójność między domem a placówką wzmacnia efektywność nauki emocji i pozwala dziecku czuć się bezpiecznie w różnych środowiskach. Psycholodzy podkreślają, że brak konsekwencji może prowadzić do niepewności i trudności w regulacji emocji.


W Małych Cudach kładzie się nacisk na współpracę z rodzicami i wymianę informacji, aby wspólnie wspierać dziecko w rozwoju emocjonalnym. Organizowane są regularne spotkania z rodzicami w postaci warsztatów, spotkań indywidualnych, ewaluacje i oceny nauczycieli w przedszkolu. Takie spotkania to nie tylko okazja do wymiany spostrzeżeń, uszczegółowienie wymagań opieki poszczególnych dzieci ale także możliwość podzielenia się wiedzą na temat stosowanych metod i zaleceń wychowawczych nauczycieli, pedagogów, psychologów czy innych specjalistów.


Umiejętność tworzenia bezpiecznej, wspierającej atmosfery

Miejsce, w którym dziecko czuje się akceptowane i rozumiane, sprzyja rozwijaniu odporności emocjonalnej, pewności siebie oraz umiejętności społecznych. Badania europejskich pedagogów pokazują, że bezpieczna atmosfera w żłobku i przedszkolu jest fundamentem dla zdrowego rozwoju emocjonalnego i społecznego dziecka. Personel powinien dbać o to, aby każde dziecko mogło wyrazić swoje emocje bez obawy przed oceną, wyśmianiem czy zlekceważeniem. Indywidualne podejście do dziecka i akceptowanie emocji u dziecka bez wartościowania tych emocji buduje zaufanie i poczucie przynależności.

Taka atmosfera jest kluczowa dla rozwoju samodzielności i pozytywnego nastawienia do dalszej nauki.


Wspieranie rozwoju kompetencji społecznych

Personel uczy dzieci rozpoznawania emocji własnych i innych, szacunku dla uczuć rówieśników oraz radzenia sobie ze stresem i konfliktami. Kompetencje społeczne są niezbędne do funkcjonowania w grupie i budowania relacji rówieśniczych.

Badania polskich i europejskich psychologów wskazują, że wczesne wsparcie w tym zakresie sprzyja lepszemu funkcjonowaniu dziecka w późniejszym życiu społecznym.


W Małych Cudach dzieci uczą się współpracy, empatii i komunikacji, co przygotowuje je do dalszej edukacji i życia społecznego.




Modelowanie właściwych zachowań emocjonalnych jest kluczowe dla nauki społecznych umiejętności u dzieci, ponieważ dzieci uczą się przede wszystkim przez obserwację dorosłych i naśladowanie ich zachowań.

Personel i rodzice, którzy pokazują, jak konstruktywnie radzić sobie z emocjami, jak nazywać uczucia i wyrażać je w sposób społecznie akceptowalny, dostarczają dzieciom wzorców, które są podstawą do rozwijania kompetencji społecznych. Dzięki temu dzieci uczą się nie tylko rozpoznawać swoje emocje, ale także rozumieć emocje innych, co jest fundamentem empatii i skutecznej komunikacji interpersonalnej, tak cennych na dalszej scieżce edukacji dziecka oraz funkcjonowania w społeczeństwie.



 
 
 

Comments


bottom of page